- esprili
- 1) (esprili insan) сэмэркъэушI/ гушыIэрилэ2) (esprili söz) гущыIэ щхэн, сэмэркъэу/гушыIэ
Турецко-адыгский словарь. Хъуажъ Фахъри. 2007.
Турецко-адыгский словарь. Хъуажъ Фахъри. 2007.
esprili — sf. 1) Esprisi olan Kısa ve esprili sunuşlarını bizzat kendi yapardı. H. Taner 2) Espri yapma niteliğini taşıyan (kimse) Esprili bir zat, insan üç kere ölür demiş: Bir kere memur olunca, bir kere evlenince, bir kere de eceli ile! H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
nükteli — sf. Nükte ile süslenmiş, nüktesi olan, esprili Hazırcevap ve nükteli sözler söylemek şöhretini kazanmış. A. Ş. Hisar … Çağatay Osmanlı Sözlük